Page 43 - SHMA 18. Sayı

SAYFA 42 • SOSYAL HİZMET MAGAZİN • SİVİL TOPLUM • ARALIK 2022 • 18. SAYI

Yeterince maddi kaynağı olan aileler çocuklarına bir
yaşam koçu tutuyorlar. Yaşam koçu otizmli bireye her
alanda eşlik ediyor. Birçok vakada yaşam koçu bireye
istediğini yaptırıyor. Ama otizmli birey bunu
genellemiyor ve yaşam koçuna bir bağımlılık oluşuyor.

Ebeveynler genelde, bırakın yurtdışındaki gelişmeleri,
yurtiçinde olan şeyleri bile bilmiyor. Ortada bir bilgi
kirliliği var. Günün sonunda aile içi ilişkiler de
kopuklaşıyor ve aile değişik bir izolasyona
sürükleniyor. Yani çocuğu otizmli olan aile kendisi de yorgunlar. Belki başka sebeplerden dolayı mutsuzlar.
Ama otizmli olmanıza rağmen duygusal ihtiyaçlarınız
bir anlamda otizme sürükleniyor.
var. Bunların ne kadarı karşılanıyor, bu bir muamma.

Eğitmenler
Hayatınız bazen bir kokunun, bir sesin, bir ışığın, bir
rutinin değişmesinden dolayı çekilmez olabiliyor.
Otizmli bireylerle çalışan nispeten daha az sayıda özel Toplumdaki nörolojik olarak norma göre gelişen bireyler
eğitim uzmanı var. Rehabilitasyonlar genelde daha belki bunu tam olarak kavrayamıyor. Size garip
ucuz diye okul öncesi öğretmenlere ve psikologlara bakılıyor. Oyun yerinden yaşıtlarınız ebeveynleri

yöneliyor. Bu kişiler birkaç aylık bir formasyon sonucu tarafından sizden uzaklaştırılıyor.
çalışmaya başlıyorlar. Genelde hizmet içi eğitim
almıyorlar. Zorluklarla karşılaştıklarında Küçük yaştan itibaren konsantrasyonunuzu geliştirecek
başvurabilecekleri – kendi meslektaşları ile yaptıkları ilaçlar kullanmak durumundasınız. Bunların uzun zaman
paylaşımlar dışında – bir mekanizma yok, (mesela etkileri klinik deneylerle araştırılmamış. Diyelim ki
mentorluk veya süpervizyon gibi). eğitiminizi güç bela – veya süper başarılarla (Aspergerli
iseniz) bitirdiniz. İş pazarına dahliniz kolay değil.
İyi bulunan eğitmenlerde bir yığılma var. Birçok zaman Amerika’da otizmli olup üniversite bitiren kişilerin %80’i
mola bile vermeden çalışıyorlar. Alanlarındaki işsiz, kayıtlara göre. İş piyasasında yönlendirildiğiniz
gelişmeleri dil eksikliği veya iş yükü dolayısıyla alanlar çok kısıtlı. Maaş performansları yeterli değil.
Zaten birçok zaman sizin iş dünyasına
izleyemiyorlar. Düşük maaşlar eğitmenleri kendi iş
yerlerini veya merkezlerini açmaya yönlendiriyor, ama entegrasyonunuz konu bile değil. Toplumlarda
“kaybedilmiş – engelli” muamelesi görüyorsunuz.
birçoğu ilk seneyi bitiremeden işletmelerini
kapatıyorlar. Ailelerle yaşadıkları (kısmen ailenin

entelektüel düzeyiyle de ilgili olarak) iletişim güçlükleri, Alandaki Sivil Toplum Yapılanması
işlerini büsbütün zorlaştırıyor.
Konuyla ilgili çalışan birçok dernek var. Genelde yapılan
çalışmalar, çocukların eğitimini geliştirmek, çocukları
Otizmli Bireyler
gündelik hayata entegre etmek, iletişimlerini
kuvvetlendirip, normal gelişim gösteren çocuklara
Otizmli birey artık günümüzde çok küçük yaştan yaklaşmalarını sağlamak üzerine. Bütün bu çabalar çok
itibaren eğitime “maruz kalıyor”. Birçok merkezde güzel olmakla beraber, istenilen derecede yol
uygulanan eğitim (özellikle küçük yaşta iseniz) sizi alınamıyor. İyi eğitim kuruluşları yok değil, ama eğitim
bunaltabilecek bir tekdüzelikte. Sizinle çalışan büyükler çalışmaları genellikle çocuklar üstüne odaklanıyor.
sizin dünyanızı belki tam kavrayamıyorlar. Belki çok Aileler eğitim sürecini kısmen izliyor, birçok

W W W . S A B E V . O R G . T R / S O S Y A L - H İ Z M E T - M A G A Z İ N • S H M A @ S A B E V . O R G . T R