Page 22 - SHMA 18. Sayı
P. 22

SAYFA 21 • SOSYAL HİZMET MAGAZİN • GÜNCEL • ARALIK 2022 • 18. SAYI




       “Otizmin ne olduğunu bilmiyorduk. Sadece doktor bize
       dedi ki her çocuk matematik profesörü olamaz inşaatçı
       da lazım dedi. İyi ben de dedim inşaatçı olsun içimden
       böyle yorumladık.” (Baba-6)
       “Eşimle birlikte kendimizi böyle duvara toslamış gibi

       hissettik. [...] Hatta duvara çarpmışsınız, aşağı
       kayıyorsunuz, tırnaklarınızla duvara tutunmaya
       çalışıyorsunuz ama bir türlü başaramıyorsunuz. Aşağı
       doğru kaymayı durduramıyorsunuz, çıkmaya
       çabalasanız bile aşağı kayarsınız. [...] Tamamen yerin
       altına giriyorsunuz. Balçığın içindesiniz ve çektikçe    ne yaşadığımızı görmemek için evimize gelmiyorlar
       çekiyor sizi.” (Anne-2)                                  sayın hocam düşünebiliyor musunuz” (Baba-4)
       “Hocam böyle yani kendimi yere bıraktım resmen.          “Daha çok insanlar sizden uzak durmaya çalışıyor. Hani
       Oturdum ağladım nasıl böyle bir şey olabilir, yani diğer  onlardan bir şey isteyebileceğinizi düşünüyor ya da
       normal çocuğumda herhangi bir sorun yoktu. Bu nasıl      çocuğu onlara bırakabileceğinizi düşünüyorlar”. (Baba-8)
       böyle bir şey olabilir acaba, ne oldu da böyle oldu      “Düşünsenize öğretmeni istemiyor, arkadaşları istemiyor
       acaba dedik.” (Anne-3)                                   ve bununla mücadele etmeye çalışan özel ihtiyacı olan
       “Vallahi nasıl hiçbir şey hissedemedik. Çünkü ne         bir çocuk. Bunun psikolojisini düşünebiliyor musunuz?
       olduğunu tam bilmiyorduk otizm, yani çevreden            İstenmediğiniz bir yerde sürekli yadırgayan ve suçlayan
       duyunca biraz yıkıldık. Korkuttular bayağı. Onun         bakışlar altında olmak çok zor gerçekten. [...] Hani
       dışında ilk başta neye uğradığımızı şaşırdık.” (Anne-4)   maalesef bildiğiniz üzere toplum açısından otizmli
       “İlk başta çocuğumun otizmli olduğunu ben kabul          bireyler, engelli bireyler çok fazla dışlanıyor, çocuklar bile
       etmedim. Çocuk 3 yaşına geldi, hala kabul etmedim.       oynamak istemiyorlar. Bunu bildiğim için zaten komşuya

       [...] Götürmediğim doktor kalmadı. Gaziantep'te bir      falan gitme olayım hiç yok.” (Anne-4)
       Doçent var dediler ona götürdük. Oradaki doçente şunu    “İlk zamanlar toplum bizden kaçmaya başladı evimize
       söyledim. Ben çocuğumun otizmli olduğuna                 gelmeyen insanlar oldu akrabalar dediğimiz insanlar
       inanmıyorum. Onun bakışları hala gözümün önünde.         evimize girmedi yani öz annem bile eve girmiyor o
       Dedi ki siz dedi, öncelikle bunu kabul edin dedi.” (Baba-  çocuktan dolayı sorsak başka neden derler o eve bu
       7)                                                       çocuktan dolayı girmeyen insanlar vardı. Çevreye
                                                                yansıyor, akrabalara yansıyor, evine gelmek istemiyor

       Otizmli çocuğa sahip bir anne babanın en                 insanlar misafirliğe gelmek istemiyorlar insanlar, öz ailen
                                                                en yakın bildiğin insanlar o eve gelmek istemiyorlar.”
       fazla zorlandığı konulardan biri de sosyal
                                                                (Baba-7)
       yaşamda yaşadıkları dışlanma ve maruz
                                                                “Toplumun içerisinde bizim de var olduğumuzu insanlar
       kaldıkları rahatsız edici bakışlardır.                   kabullenmiyor. Bize öcü gibi bakıyorlar bize. Bugün

                                                                belediye otobüsüne binsek herkes dönüyor, 40 kişi
       “Bizden herkes uzaklaştı. Niye? Bizim bazı dünyevi       dönüp bize bakıyor. Tüm gözlerin sizin üzerinizde olması
       gereksinimlerimize, bize destek olabilirler, bize yük    ne kadar rahatsız edici düşünebiliyor musunuz? [...]
       olabilirler diye bizden uzaklaştılar. Şu anda biz aile   ...birilerinin bizlere acıyarak bakmasından o kadar
       olarak kimiz biliyor musunuz? Bir çocuk, bir anne, bir   rencide oluyoruz ki; bizler çocukla birlikte gezer iken
       ben. [...] Akrabalarımız dahi bizlerden uzaklaşıyorlar.  sanki acayip bir varlık seyreder gibi bakmalarından çok
       Belki bir sıkıntımıza destek olmaktan korkuyorlar. Bizim   ama çok rahatsız oluyoruz.” (Baba-7)


                        W W W . S A B E V . O R G . T R / S O S Y A L - H İ Z M E T - M A G A Z İ N   •   S H M A @ S A B E V . O R G . T R
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27